Bayram gecesi Nasrettin Hocanın karısı tatlı pişirmiş. Karı koca, konuşa gülüşe yemişler, birazı da artmış, bunu da sabaha yeriz deyip kalkmışlar. Uykuları gelince de yatmışlar. Yatmışlar amma Hocayı bir türlü uyku tutmamış. Nihayet karısını dürtmüş:

- Hanım kalk, kalk aklıma pek önemli bir şey geldi, durma, kalk.

Karısı telaşla kalkıp:
- Ne var, hayrola hoca, deyince

- Şu artan tatlıyı getir.

Karısı, tabağı getirince
- Çök yanıma, demiş. Oturup tabağı bir güzel temizlemişler. Sonra

- Şimdi yatalım, uyuyalım. Hiç olmazsa tatlı karnımızda olsun.