İkinci Dünya Savaşının iyice kızıştığı günlerdi. Karısından mektup aldı. Eşi:

— İzlanda'da eli iş tutar erkek kalmadı. Hepsi askere gitti. Ne yapayım kocacığım, artık bahçeyi kendim belleyeceğim.

Derhal cevap yazdı.

— Sakın ha, bahçeyi kazayım filan deme, silahlar orada gömülü.

Savaşta mektuplar açılıp incelendiği için, bir manga asker gelip evin bahçesinde kazmadık yer bırakmadılar. Adam bir hafta sonra karısına gönderdiği mektupta:
— Sanırım bahçe iyice bellendi... Sebzeleri hemen ek karıcığım, diyordu.