Mahallenin çocukları Nasreddin Hoca'ya muzip bir şaka yapmak istemişler. Planlarını kurmuşlar.
"Hoca'yı ağaca çıkaralım. Pabuçlarını alıp uzaklaşarak biraz şaka yapalım" diye düşünmüşler. Hoca'nın yoldan geçeceği saatlerde, uçurtmalarını büyükçe bir ağaca taktırmışlar. Hoca'yı beklemeye başlamışlar. Hoca oradan geçerken de hemen etrafını sarmışlar:

- Hocam uçurtmamız ağaca takıldı. Biz çıkıp kurtaramadık. Bize yardımcı olur musunuz? Demişler.

"Hay hay" demiş Hoca. Ayakkabılarını çıkarıp sırt çantasına yerleştirmeye başlamış.

Çocuklar:
- Hoca efendi onları niye yanına alıyorsun? Ağaçta pabuçları ne yapacaksın?
Demişler.
Hoca bunun üstüne demiş ki;
- Belli olmaz ki evlâtlarım, bu iyiliğime karşı Rabbim, belki bana ağaçtan öteye bir yol ikram eder.