Nasreddin Hoca kasabanın pazarına gitmiş. Eşeğini bir yere bağlamış. Alış veriş yapmış. Döndüğünde eşeğini bağladığı yerde bulamamış. Hemen bir tellâl tutmuş. Şöyle bağırtmağa başlamış:

— Eşeğimi kim bulup getirirse, Semeriyle, yularıyla ve üstündeki her şeyle beraber eşeğimi ona vereceğim.

— Hoca efendi, eşeği bulana verecek olduktan sonra ne diye arıyorsun?

— Kaybolan şeyi bulmanın keyfini bilmezsiniz siz! demiş Hoca;

— Eşeği bulup getirene mükâfat olarak o eşek yeter.

Gençliğimi bulup getirene bütün servetimi veririm.

Cenneti bulsam, canımı da veririm.