İçkinin şiddetle yasak olduğu bir zamanda, gizli meyhanelerden birinde
içen Bektaşi, salına salına giderken birden bire tanıdık bir yüz ile karşılaşmış.
Hemen teklifsizce elini o çehre sahibinin omuzuna koyarak, sormaya başlamış.
- İmanım, seni iyice gözüm ısırıyor. Acaba nerede gördüm, Fenerdeki
Çardaklı meyhanede mi?
- Hayır.
- Öyleyse, Tavukpazarı'ndaki Küprü'de.
- Hayır.
- Eh, o halde, mutlaka Uzunodalar'da.
- Hayır.
- Allah Allah... Bari söyle de meraktan kurtulayım.
- Herhalde sen beni selamlık ettiğin zaman görmüş olacaksın.
Bektaşî karşısındaki adamın padişah olduğunu anlamış. Artık söyleyecek söz bulamamış. Hemen oraya sırtüstü yatarak:
- Ey ahali... Ben kalıbı değiştiriyorum, buyurun cenaze namazına, diye
bağırmış.