Ormana giden bir kadın, ihtiyacı olan odunları toplayıp sırtına almış. Evin yolunu tutmuş. Kadının o esnada gazı gelmiş. Sağa bakmış kimse yok, sola bakmış kimse yok. "Neyse zaten dağ başındayım açık hava, etrafta da kimseler yok, salarım kokusunu da kimse almaz." diye düşünmüş. Kadın salmaya başlamış. Her saldığında da ayları sayıyormuş. Ekim, Kasım, Aralık, Ocak, Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran...
Arkadan bir ses gelmiş, biri nefessiz kalmış gibi öksürüyormuş. Kadın arkasını dönmüş birde ne görsün. Bir adam.
Kadın utana sıkıla adama sormuş;
- Abi sen ne zamandır arkadasın? Adam;
- Ekim'den beri abla...