Halit Efendi, kendisine dalkavukluk etmeyen Moralı Osman Efendiyi bir takım basit işlerle Anadolu'da dolaştırır. Ama onun bir gün kendisini görmek için geldiğini duyunca, sofaya koşarak karşılar ve gideceği zaman da merdiven başına kadar uğurlar. Olaya şahit olan İzzet Molla:
– Efendim! der. Bu adama etmediğiniz kötülük kalmadı. Şimdi bu kadar iltifat edişinizin hikmeti nedir?
Halit Efendi cevap verir:
– Evet, ben bu adamın her şeyini aldım. Ama üzerinde bir EFENDİLİK var ki, onu bir türlü alamıyorum. Onu görünce de saygı duymak zorunda kalıyorum.