Nasreddin Hoca, kısa bir süre önce hakimliğe atanmıştı. Ona ilk dava sunulmuştu ve davacı öyle inandırıcı deliller göstermişti ki, Nasreddin Hoca:
— Haklısın, demiş.
Mahkeme kâtibi onu, davalıyı dinlemeden önce karar vermemesi için uyarmıştı.
Davalının güzel konuşması onu öyle etkilemişti ki, adam konuşmasını bitirir bitirmez:
— Haklısın, demiş.
Mahkeme kâtibi bu yargılama şekline asla razı olmamış ve:
— Beyefendi, her ikisi de haklı olamaz ki!
Hoca da:
— Sen de haklısın, demiş.