Temel komadadır. Yanında ise karısı...

Temel'in gözleri nemli, kısık sesiyle karısına doğru bakar ve konuşmaya başlar:

- İlk işten kovulduğum zaman yanımda idin. İflas ettiğim gün oradaydın. Vurulduğum zaman ilk gözümü açtığımda seni gördüm. Trafik kazası geçirdiğimde hastanede hep başucumdaydın...

Karısı takdir edilmenin mutluluğunda tabi.

- Şimdi komadayım yine başucumdasın. Sonunda anladım, ama çok geç oldu; yahu sen ne uğursuz karısın...