Nasrettin Hocanın bir zamanlar iki karısı vardı. Bunlardan biri yaşlı diğeri genç ve güzeldi. Bunlar bir gün Hocaya beklenmeyen bir soru sorarlar:
— Akşehir gölünde kayığımız devrilse hangimizi kurtarırsın?
Hoca cevap vermeden kurtulamayacağını anlayınca, yaşlı karısına döner ve şöyle der:
— Hanım sen biraz yüzme biliyordun galiba?

Bir gün Cennet'in kapıları şiddetle vurulmuş:
- Güm Güm Güm! İçeriden seslenmişler:
- Kim o? Dışarıdan gök gürültüsü gibi bir ses:
- Biz İstanbul'u fetheden Fatih'in yiğitleriyiz! İçeriden hoş geldiniz diyerek kapılar ardına kadar açılmış ve yiğitleri içeriye buyur etmişler. Her şey çok güzel gidiyormuş. Ta ki, 40 yıl geçinceye kadar. Bir gün kapılar yine şiddetle çalınmış:
- Güm Güm Güm ! İçeriden sormuşlar:
- Kim o? Dışarıdan gök gürültüsü gibi bir ses:
- Biz İstanbul'u fetheden Fatih'in yiğitleriyiz! İçeriden hemen cevaplamışlar:
- Hadi len! Onlar 40 yıl önce geldi! Dışarıdan yine ses gelmiş:
- Biz mehter takımıyız ancak geldik!

Efen efendisi uşağa sorar:
- Kibrit ısmarlamıştım. Aldın mı?
- Aldım efendim.
- Şimdi taklit kibritler çoğaldı. Çakıyorsun çakıyorsun ateş almıyor. Dikkat etseydin de taklidi olmasaydı.
- Hayır değil efendim.
- Nasıl anladın?
- Birer birer yakıp kontrol ettim!

Zararsız bir deli ile bir general bir handa aynı odada misafir olurlar. Deli hancıya sabah erken yola çıkması gerektiğini söyler ve sabah ezanında uyandırılmasını rica eder. Hancı deliyi istediği vakitte uyandırır. Karanlıkta giyinmeye çalışan deli yanlışlıkla generalin elbiselerini giyer ve yola koyulur. Epey yol gittikten sonra ortalık aydınlanınca üzerindekileri fark eder. Şöyle söylenir:
- Vay ahmak hancı! Benim yerime generali uyandırmış!..

Adamın evine kedinin biri dadanmış. Bir gün adam kediyi almış, ormanlık bir alana götürüp bırakmış. Sonra eve gelmiş.
Biraz sonra kedi çıka gelmiş.
Adam tekrar denemiş. Fakat sonuç aynı.
En son kediyi çok uzak ve yolları oldukça karışık bir yere bırakmış. Eve dönerken kendisi yolu karıştırmış.
Aramış aramış evin yolunu bulamamış.
Evi telefonla aramış:
- Hatun, kedi geldi mi?
- Evet geldi.
- O şerefsiz kediye söyle; gelsin beni alsın.

Teskere zamanı yaklaşmıştır. Aynı tertip askerlerden bazıları oturup bir karar alırlar. Bir daha saf asker Mehmet'e ayak işleri yaptırmayacaklardır. Kararı Mehmet'e açıklarlar. Bu habere çok sevinen Mehmet yine de doğrulatmak için tek tek sorar:
─ Sen Ali, ayakkabılarını bana boyattırmayacaksın değil mi?
─ Evet.
─ Sen Osman, benim sigaralarımdan otlanmayacaksın değil mi?
─ Otlanmayacağım.
─ Sen Hasan, çoraplarını bana yıkattırmayacaksın değil mi?
─ Yıkattırmayacağım.
Herkesten gerekli yanıtı alan Mehmet:
─ İyi, ben de bundan sonra karavanaların içine işemeyeceğim...

Eski zamanlarda İngiltere'de erler şemsiye kullanmazmış. Şemsiye taşıma hakkı sadece subaylara tanınıyormuş.

O yıllarda bir gün genç teğmenlerden biri, koltuğunun altında bir şemsiye ile hızlı hızlı yürüyen eri görünce, beyninden vurulmuşa dönmüş. Eri yanına çağırarak:

— Bu ne küstahlık, demiş. Ve şemsiyeyi aldığı gibi diziyle parça parça etmiş.

— Bu sana bir ders olsun, bir daha böyle küstahlıklar yapma!
Neye uğradığını şaşıran er:

— Baş üstüne, diyerek selamı çakmış ve şunu sormuş:

— Teğmenim, beni az önce evine yollayan general şemsiyesini istediğinde şemsiyeyi kim parçaladı diyeyim?