Şubat ayının soğuk günlerinde, ikisi de Amerika'nın değişik bölgelerinde, ayrı ayrı iş gezilerinde olan Dursun'la karısı, Florida'da buluşup yaz sıcaklarının yaşandığı bu bölgede, bir kaç gün geçirmeye karar verirler.
Eşi, Dursun'dan önce gider Florida'ya ve ertesi gün için Dursun'a da yer ayırttıktan sonra, ona bir e-posta gönderir. Fakat mesaj, adreste bir harfi yanlış yazdığı için, Dursun yerine, bir gün önce karısı ölen Temel'e gider. Yaşı da epeyce ilerlemiş bulunan Temel, bilgisayar ekranında mesajı okuyunca, korkunç bir çığlık atar ve düşüp bayılır. Zaten çok üzgün olan Temel'in bu çığlığı üzerine ev halkı odaya dolar ve herkes yerde yatan Temel'e yardım için koşuşturmaya başlar.
Temel, bir süre sonra kendine gelir ve niçin çığlık attığını soranlara, bilgisayar ekranını gösterir:

Sevgili Kocacığım,
Bugün, buraya ulaşır ulaşmaz, önce yarın senin gelişinle ilgili tüm işlemleri tamamladım, sonra da bana ayrılan yerime yerleştim. Burası gerçekten de dedikleri gibi çok sıcak... Seni dört gözle bekliyorum... Karın

Uçağa binmek için hava alanındakiler bavullarda bir şey var mı diye güvenlikten geçiriliyormuş.
İngiliz'in bavulunu açmışlar 7 tane iç çamaşırı niye 7 tane diye sormuşlar adam:
Pazartesi, salı, çarşamba... Haftanın 7 günü için ayrı ayrı demiş.
Güvenlikçiler vay be medeni insanın hali başka demişler.
Fransız gelmiş onda da 8 tane iç çamaşırı sormuşlar:
Pazartesi, salı, çarşamba... bir tane de yedek demiş.
Ona da vay be medeni insanın hali ayrı demişler.
Sıra gelmiş bizim Temel'e, bavulunu açmışlar 12 tane iç çamaşırı, adamlar şaşırmış ve böbürlenerek vayy be! ne varsa bizim insanımızda var demişler ve sormuşlar neden 12 tane? Temel cevap vermiş;
- Ocak, Şubat, Mart... 12 ay saymış

Öğretmen küçük Emre'ye kızdı:
— Sana ödevlerini mürekkepli kalem ile yaz diyorum, sen hala kurşun kalem ile yazıyorsun. Bugün yine kurşun kalem ile yazmışsın. Emre utana sıkıla şu karşılığı verir:

— Ne yapayım öğretmenim! Ben de söylüyorum babama ama bir türlü mürekkepli kalemle yazmak istemiyor.

Nasrettin hocanın hanımı dere kenarında çamaşır yıkıyormuş. Bir karga sabunu kapıp kaçmış. Kadın telaşlanmış ve Hocaya bağırmış.

— Hoca, Karga sabunu kaptı

Nasrettin Hoca, karganın arkasından bakan hanımına şöyle demiş:

— Üzülme hanım; baksana kargaya, üstü başı simsiyah. Demek ki onun bizden daha çok ihtiyacı var sabuna.

Oğlu, Kayserili Babasından para istedi:
— Baba 5 bin lira verir misin? Kayserili :
— 4 bin mi? Naapcan lan 3 bini. 2 bin neyine yetmiyor. Al sana bin yeter." der ve çıkartıp 500 lira verir.
Bunun üzerine oğlu pişkin pişkin güler:
— Baba bana zaten 500 lira lazımdı. Kayserili:
— Bak kerataya, sahte para vermesem kazıklayacaktı beni...

Yatılı okulda okuyan Selçuk babasına mektup yazar:
"Kıymetli babacığım,
Size bu mektubu yazdığım için çok utanıyorum. Beni anlayışlar karşılayacağını ümit ederim. On bin liraya ihtiyacım var. Sizden bunu nasıl istediğime ben de hayret ediyorum. Fakat biraz düşündüm ve istemekten vazgeçtim. Çünkü daha yeni on bin lira gönderdiğiniz halde tekrar istediğimden dolayı okulda ders çalışmayıp, gezip tozduğumu düşüneceksiniz. Buna rağmen bu mektubu gönderiyorum. Çünkü mektubu yazmış bulundum."

Selçuk mektubu yazıp bitirdikten sonra biraz düşündü ve mektubun altına şu notu ekledi:
"Keşke para istemeseydim. Ama artık çok geç. Postacının mektubu kaybetmesini diliyorum."

Bir hafta sonra babasından Selçuk'a kısa bir mektup gelir:
"Sevgili Yavrum,
Böyle önemsiz bir şey için üzülme, istediğin yerine gelmiştir. Postacı mektubu kaybetmiş..."

Delinin biri akıl hastanesinin bahçesinde el arabasını ters çevirmiş, sürmeye uğraşıyormuş. Bunu gören görevli doktorlardan birisi deliyi uyarmış:

- O araba öyle sürülmez, düzeltsene arabayı.

Bunu duyan deli doktora şöyle demiş:

- Geçen gün senin dediğin gibi sürdüm, akşama kadar kum taşıttırdılar. Enayi miyim ben!